jälkikirjoitus | post scriptum

W zalewie różnych informacji dotyczących pandemii COVID-19 trafiłem na fragment nagrania z Chin , pokazujący technologię wykorzystaną do testów (wrzucę zrzut niżej). Automatyczne ramię robota robiło wymazy do badań, oszczędzając przy tym potrzebnych do innych zadań medyków. Co prawda po zobaczeniu grupy robotów, wykonujących skomplikowany układ taneczny do utworu Do You Love Me?  [nagranie poniżej] nic już nie będzie takie samo, a automatyczne ramię robiące wymazy już nie robi tak dużego wrażenia. Ale co powiedzieć, kiedy przeczyta się informację o tym, że Chiny szykują się do wprowadzenia łączności w sieci 6G -- co najmniej od początku listopada 2019 r.? To trochę zmienia myślenie o tym olbrzymim, stosunkowo dalekim kraju. Gniew   Tomasza S. Markiewki kończy się opisem odcinka Black Mirror z systemem społecznej oceny wzajemnej (świata bez gniewu, w którym za złe zachowanie wobec innych można otrzymać negatywną ocenę i mieć przez to problemy). Pomyślałem ze to znak, że pora na coś o

Regularnie czytuję krótkie teksty Tomasza S. Markiewki na jego społecznościowej stronie  (czasem również te nieco dłuższe w Nowym Obywatelu ), cenię sobie jego obserwacje i uwagi, dlatego postanowiłem sięgnąć wreszcie po dłuższą formę jego autorstwa. Byłem chwilę po skończeniu Wyjścia awaryjnego Rafała Matyi, dlatego pomyślałem, że te dwie książki będą się ze sobą dobrze uzupełniały (o Wyjściu awaryjnym być może coś tu jeszcze kiedyś napiszę). Trafiło na Gniew , czyli jedno z najświeższych dzieł T. S. Markiewki -- książkę wydaną w trudnym, pandemicznym 2020 roku przez Wydawnictwo Czarne. Autor wrzucił informację o niej na swoją stronę 20 maja (pamiętamy, gdzie wtedy byliśmy i co przede wszystkim zajmowało nam wówczas głowę...), być może dlatego książka przeszła praktycznie niezauważona (a przynajmniej ja odnoszę takie wrażenie). Jeżeli miałbym napisać o tej książce jedynie dwa zdania, najpewniej podpisałbym się w miarę pewną ręką pod dwuzdaniową notatką  Lamii (lamijki)  na Goodreads