W stronę Xenopolis
Moja przygoda z myślą Krzysztofa Czyżewskiego zaczęła się kilka lat temu, kiedy od M. dostałem przywiezioną z Sejn / Krasnogrudy -- po jej powrocie z ośrodka „Pogranicze – sztuk, kultur, narodów” -- książkę Podręcznik dialogu. Zaufanie i tożsamość (mam w tej książce cudowną dedykację od M., do której lubię wracać -- i która sprawiła, że ten egzemplarz Podręcznika dialogu pozostanie już ze mną na zawsze). Pamiętam do tej pory, jakie wrażenie zrobiła na mnie dojrzałość refleksji zawartych w tej publikacji -- tak odmienna od tego, co otaczało mnie wówczas na co dzień. Chyba najtrafniej postać Krzysztofa Czyżewskiego opisał Przemysław Czapliński w Poruszonej mapie Wykaz osiągnięć Czyżewskiego (ur. 1958) - nakazujący podejrzewać, że pojedyncza osoba o takim nazwisku nie istnieje, a jeśli istnieje, to pracuje nawet wtedy, gdy śpi - nawet w ujęciu skróconym ma wymiary gigantyczne (...) [ 1 ] Krzysztof Czyżewski na mojej mentalnej mapie świata jest dla mnie kimś w rodzaju przewodnika na dr