jälkikirjoitus | post scriptum

Zanim Aldous Huxley napisał w 1931 r. Nowy wspaniały świat ( Brave New World ), zanim w 1949 r. ukazało się pierwsze wydanie Roku 1984 ( Nineteen Eighty-Four ) George'a Orwella , Jewgienij Iwanowicz Zamiatin -- pisarz, który obserwował terror rodzącego się państwa bolszewickiego -- napisał antyutopijną powieść My ( Мы ). Powieść, która miała stać się inspiracją dla Huxley'a oraz pierwowzorem dla Orwella [s. 182]. Litewski eseista, filozof oraz polityk Leonidas Donskisa odniósł również treść utworu Zamiatina do koncepcji panoptykonu Michela Foucaulta: Zamiatin, którego powieść My (1921) wywarła wpływ na Nowy wspaniały świat Huxleya (1932) i Rok 1984 Orwella (1949), opisuje świat przezroczystych szklanych domów, w których mieszkańcy Państwa Jedynego zobowiązani są mieszkać i być ciągle na widoku. Powieść ukazała się na pół wieku przed ogłoszeniem teorii Panoptikonu Michela Foucaulta, opisanej w Nadzorować i karać , gdzie nowoczesność ukazana jest jako ucieleś

Za mną jedna z najdłuższych przerw w tworzeniu wpisów na blogu. Czas od października zeszłego roku był u mnie niesamowicie aktywny zawodowo, dodatkowo zaś -- co okazało się w trakcie lektury -- zabrałem się za niezwykle wartościową, ale też niezwykle wymagającą pozycję autorstwa doktora Mikołaja Madurowicza Ciągłość miasta. Prolegomena . Zacznę od jej polecenia -- ta książka to absolutne must have na półce każdego urbanisty / miastofila / badacza miast. Z jednej strony ogromne wrażenie robi metodyka i skrupulatność autora w podejściu do tego, skądinąd, niezwykle złożonego zagadnienia ciągłości miasta (jako idei, jako formy, jako przestrzeni, jako miejskiego genius loci ). Z drugiej strony ogromne wrażenie robi erudycja, z jaką autor przedstawił szereg zagadnień, szeroko odwołując się do autorów i autorek na przestrzeni wieków. Chapeau bas ! Sprawy z pewnością nie ułatwiał fakt, że -- o ile wiem -- jest to publikacja pionierska na polskim rynku wydawniczym, co jeszcze bardziej