jälkikirjoitus | post scriptum

Niemcy wcale nie byli pierwsi. Przypadki dokonywania eksperymentów na ludziach -- bez zachowania zasad chroniących ich godność osoby ludzkiej -- były dokonywane już dużo wcześniej na terenie Stanów Zjednoczonych. W 1800 r. na amerykańskim południu dr Thomas Hamilton z Georgii umieścił niewolnika w piecu do pieczenia, celem przeprowadzenia eksperymentu ze skutkami przegrania organizmu. [s. 22] Niemcy nie byli też ostatni. Współpraca między opresyjnym aparatem państwa a medycyną rozwijała się w stalinowskim oraz poststalinowskim Związku Radzieckim, zaś historia Iwana Bezdomnego z powieści Bułhakowa nie jest w żadnym wypadku fantasmagorią rosyjskiego pisarza . Jednak to nazistowskie Niemcy doprowadziły proces eksterminacji do perfekcji, tworząc sprawnie działającą maszynę do zabijania. Czasami sami będąc tą sprawnością zaskoczeni. Psychiatrzy i inni lekarze, aby zwiększyć wydajność, zaczęli współpracować w profesjonalnej i koleżeńskiej atmosferze. W ciągu niespełna dwóch

Partycypacja jest trendy! , jak rozpoczynają w kolejnym Przewodniku Krytyki Politycznej Przemysław Sadura i Asia Erbel . W zasadzie to, czy jest ona trendy (co zapewne wykorzystali autorzy i autorki tej pracy zbiorowej, tym samym zachęcając mnie do nabycia), czy też stanowi pewnego rodzaju "potrzebę (chwili?)", staje się obojętne w kontekście tego, że po prostu jest . Ilość vel liczba jej kontekstów, aspektów, rodzajów i odmian rzeczywiście przywraca o zawrót w głowie, co skutecznie unaocznia treść w/w publikacji. W zasadzie niemożliwością jest krótkie odniesienie się do całości. Przewodnik po partycypacji jest zbiorem autorskich tekstów, w których "uczestnictwo" rozciąga się od przestrzeni publicznej, przez miejski modal share , sztukę aż do zagadnień związanych z funkcjonowaniem zakładów pracy. Każdy z tych elementów ma swoje prawa. Przewodnik na dobrą sprawę nie jest tym, co najczęściej mamy w szufladce pod tym hasłem -- nie prowadzi za rękę, wskazują