Doktorzy z piekła rodem. Przerażające świadectwo nazistowskich eksperymentów na ludziach

Niemcy wcale nie byli pierwsi. Przypadki dokonywania eksperymentów na ludziach -- bez zachowania zasad chroniących ich godność osoby ludzkiej -- były dokonywane już dużo wcześniej na terenie Stanów Zjednoczonych.
W 1800 r. na amerykańskim południu dr Thomas Hamilton z Georgii umieścił niewolnika w piecu do pieczenia, celem przeprowadzenia eksperymentu ze skutkami przegrania organizmu. [s. 22]
Niemcy nie byli też ostatni. Współpraca między opresyjnym aparatem państwa a medycyną rozwijała się w stalinowskim oraz poststalinowskim Związku Radzieckim, zaś historia Iwana Bezdomnego z powieści Bułhakowa nie jest w żadnym wypadku fantasmagorią rosyjskiego pisarza.

Jednak to nazistowskie Niemcy doprowadziły proces eksterminacji do perfekcji, tworząc sprawnie działającą maszynę do zabijania. Czasami sami będąc tą sprawnością zaskoczeni.
Psychiatrzy i inni lekarze, aby zwiększyć wydajność, zaczęli współpracować w profesjonalnej i koleżeńskiej atmosferze. W ciągu niespełna dwóch lat stracono w komorach gazowych 70 000 chorych. Program 'Gnadentod' tak "dobrze" funkcjonował, że dyrektor oddziału psychiatrycznego szpitala Wehmrachtu, profesor Wurth, wyraził niepokój: 'Jeżeli wyeliminujemy wszystkich chorych psychicznie, kto zechce studiować psychiatrię?'. [s. 16]
Doktryna eugeniczna Lebensunwertes Lebens, dająca "naukowe prawo" eksterminacji wielu milionów istnień ludzkich, przyniosła skutki trudne do oszacowania oraz opisania.
Kolekcja mózgów doktora Hallevordena służyła do prowadzenia badań na uniwersytecie we Frankfurcie aż do roku 1990, kiedy to szczątki zostały pogrzebane na cmentarzu w Monachium. [s. 28]
Procesy norymberskie, które opisuje Vivien Spitz, to zaledwie początek. Czubek góry lodowej.
Robert H. Jackson: Nigdy nie wolno zapomnieć, że zapis,  na podstawie którego sądziliśmy tych oskarżonych, jest zapisem na podstawie którego historia może nas jutro osądzić. Podając tym oskarżonym kielich z trucizną, równocześnie podajemy go do własnych ust. [s. 61]

Książka:
Vivien Spitz, Doktorzy z piekła rodem. Przerażające świadectwo nazistowskich eksperymentów na ludziach (Doctors from hell : the horrific account of Nazi experiments on humans), tłumaczenie Jan S. Zaus, Wydawnictwo Replika, 2009

Komentarze

Prześlij komentarz

Zostaw słowo swoje.

Popularne posty z tego bloga

Nadzorować i karać. Narodziny więzienia

Obraz
[ Drogi Czytelniku, Droga Czytelniczko! Ze statystyk tego bloga wynika, że najczęściej trafiasz tutaj ze względu na wpis poświęcony pracy Nadzorować i karać. Narodziny więzienia Michela Foucault. W związku z tym, że informacje o tej książce mogą być dla Ciebie szczególnie istotne, będę starał się stopniowo rozwinąć i ulepszyć tę krótką notkę. Mam też kilka stron 'roboczych' notatek z książki -- nie wszystkie z pewnością tutaj wykorzystam -- tak że jeżeli byłyby one dla Ciebie pomocne, nie wahaj się do mnie napisać w tej sprawie. Kontakt znajdziesz w zakładce O autorze , bez problemu Ci je udostępnię. Serwus! 10 lipca 2021 ] ------------------------------------------------- Po tym, jak nie przebrnąłem przez Tako rzecze Zaratustra  Friedricha Nietzschego w październiku 2012 poprosiłem o solidnego kopa zanim znów sięgnę po filozofa. Wszem i wobec -- nie przebrnąłem. Kilkadziesiąt stron i miałem dość. Następnym razem niech mnie ktoś kopnie zdrowo zanim znowu połaszczę si
Czytaj więcej

Archipelag GUŁag

Obraz
Z twórczością Aleksandra Sołżenicyna zetknąłem się po raz pierwszy prawie pięć lat temu, czytając Kochaj rewolucję!: Niedokończona powieść [ 1 ] -- aż trudno mi uwierzyć, że (patrząc na rzecz z punktu "czytelniczego") było to tak dawno temu. Pozostało we mnie po tamtej lekturze uczucie niedosytu. Czuć było dobre pióro, ale takie -- tak jakby -- "nieopierzone". Napisałem wówczas: bez szczególnie mocnego przesłania bądź rewolucyjnego zacięcia (chwytliwy tytuł pozostał) [ 1 ]. Jeśli miałbym się odnieść do tego odczucia w kontekście książki, którą tutaj opiszę, mogę stwierdzić z całym przekonaniem: Archipelag GUŁag: 1918–1956, próba dochodzenia literackiego to Sołżenicyn "dojrzały". Notatka dotycząca Archipelagu GUŁag -- ze względu na objętość samego dzieła -- jest nie tylko najdłużej przygotowywanym wpisem na tym blogu, ale również najdłuższym z dotychczas opublikowanych tekstów. Dlatego (w ramach wyjątku) podzieliłem tekst na rozdziały: Wstęp (o
Czytaj więcej

Opowieść podręcznej

Obraz
Przyznam uczciwie, że po Opowieść podręcznej sięgnąłem ze względu na protesty zorganizowane z okazji wizyty [ buca [ 1 ]] Donalda Trumpa w Polsce [ 2 ], które -- jak się domyślam -- mogły być pokłosiem serialu stworzonego na podstawie książki Margaret Atwood, który od niedawna emituje jedna z popularnych platform VOD . Jak już się tu kiedyś przyznawałem z beletrystyką jestem na bakier, ale ze względu na ciepłe uczucia, które żywię w kierunku filmowego gatunku Sci-Fi, antyutopie / dystopie są bliskie mojemu sercu -- tym chętniej sięgnąłem po Opowieść podręcznej. Tym bardziej, że mam ochotę na sięgnięcie po jej ekranizację filmową z 1990 r. w reżyserii Volkera Schlöndorffa (twórcy m.in. ekranizacji Blaszanego bębenka Güntera Grassa z 1979 r. czy Dyplomacji z 2014 r.). Z uwagi na to, że nie mogłem doczekać się egzemplarza z łódzkiej biblioteki wojewódzkiej (obchodzącej w tym roku -- to tak swoją drogą -- stulecie swojej działalności), a potrzebowałem książki "na już&quo
Czytaj więcej