Zakazane ciało. Historia męskiej obsesji

Książkę dostrzegłem około roku (a może dwóch lat) temu w rękach koleżanki. Temat zaintrygował na tyle, że -- jak to zwykle u mnie bywa -- niedługo później wszedłem w posiadanie książki drogą kupna.

Książkę przeczytałem już dawno temu, ale nie było okazji, żeby napisać o niej chociaż kilka słów. Teraz odgrzebuję się ze wszystkich zaległości, tak że wracam i do niej.

Zakazane ciało. Historia męskiej obsesji Diane Ducret to jedna z tych publikacji, które w stosunkowo lekki i przyjazny Czytelnikowi / Czytelniczce sposób mają przekazać garść informacji o otaczającym go / ją świecie. W tym przypadku -- o historii kobiecości (na przestrzeni wieków), przy czym kwestię "kobiecości" należy rozumieć bardzo szeroko. Nic, co kobiece, nie jest tej książce obce.

Całość mieści się gdzieś pomiędzy

  •  Podłymi ciałami Grégoire'a Chamayou -- duży nacisk położony został na kobiecą cielesność i płodność, jej postrzeganie oraz związane z nią mity;
  • Opowieścią podręcznej Margaret Atwood -- historia kobiecości to naprawdę historia męskiej obsesji. Rozciągniętej na przestrzeni tak wielu lat, że obecne postrzeganie roli i praw kobiet możemy śmiało traktować jako wyjątek, nie regułę;
  • Czy kobieta powinna mieć te same prawa co mężczyzna? Kazimiery Bujwidowej -- historia kobiet to historia długoletniej walki o wszelkie prawa, które mężczyznom przysługiwały ipso facto bycia mężczyzną.
Jeżeli ktoś nie jest do końca przekonany co do prawdziwości twierdzeń z trzech powyższych punktów, a nie do końca jest skory do czytania długich traktatów filozoficznych, niech śmiało bierze do ręki książkę Diane Ducret. Na początek -- w sam raz.

Przede wszystkim zachowanie niestosowne do swojej płci mogło spowodować, że kobieta na zawsze zmieni się w mężczyznę, gdy w miejscu różanego pączka wyrośnie jej penis. To właśnie, jak opisuje Montaigne, przytrafiło się Marii-Germanowi, który pewnego dnia, w wieku lat dwudziestu dwóch, tak się natężył przy skoku, że "ujawniły się u niego męskie członki". W pączku bowiem ukrywał się słupek. [s. 55]
Wygolony srom - który w starożytnej Grecji stanowił piętno niewolnictwa, u Sumerów był karą za zdradę, w cesarskich Chinach oznaką poddaństwa, w wojennej Francji symbolem kolaboracji - dziś zostaje utożsamiony z nowoczesnością i emancypacją kobiety. Ironia historii. [s. 331]
Książka:
Diane Ducret: Zakazane ciało. Historia męskiej obsesji (fr. La Chair interdite), przełożyła Anna Maria Nowak, Znak Horyzont, Kraków 2016. ISBN: 978-83-240-3442-0.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Nadzorować i karać. Narodziny więzienia

Archipelag GUŁag

Opowieść podręcznej