Europa według Auschwitz. Litzmannstadt Ghetto

Podróż przez wspomnienia do czasów minionych.

Piekło odczłowieczenia. Zachowane na skrawkach papieru, wetkniętych między deski bydlęcych wagonów, wiozących do nowego, nieznanego kraju. Bo nigdzie miało już nie być gorzej niż w getcie.
"Przez wiele lat prześladował mnie pewien koszmarny sen. Wyszedłem poza bramę getta, a wtedy ogarnął mnie potworny strach. Chciałem wrócić, ale bramy getta były zamknięte. To było przerażające." -- Jack Fuchs

M. Miller, Europa według Auschwitz. Litzmannstadt Ghetto, s. 60.

‎"Wszystkie cztery duże synagogi łódzkie naziści spalili w dniach 11-15 listopada 1939 roku. Wraz z nimi [w nocy z 10 na 11 listopada] wysadzono pomnik Tadeusza Kościuszki".

Ibidem, s. 60.

"Gdy zastanawiałem się, jak pokonać problem, wobec którego stanęli Żydzi, doszedłem do wniosku, że praca jest dla nich najlepszym z błogosławieństw. Znacie, nieprawdaż, moich pięć podstawowych haseł? 1. Praca 2. Chleb 3. Pomoc dla chorych 4. Opieka nad dziećmi 5. Spokój w getcie. Mój Beirat potrafi tylko gadać. Samotnie dźwigam moje zadanie i jeśli trzeba, używam siły. Dyktatura nie jest brzydkim słowem. Dzięki dyktaturze zdobyłem uznanie Niemców dla mojej pracy. A gdy mówią: Litzmannstadt Ghetto, odpowiadam: To nie getto, to miasto pracy."
-- Chaim Mordechaj Rumkowski

Ibidem, s. 136-137.


Książka:
Marek Miller, Europa według Auschwitz. Litzmannstadt Ghetto, Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau, Oświęcim 2009.

Komentarze

Prześlij komentarz

Zostaw słowo swoje.

Popularne posty z tego bloga

Nadzorować i karać. Narodziny więzienia

Obraz
[ Drogi Czytelniku, Droga Czytelniczko! Ze statystyk tego bloga wynika, że najczęściej trafiasz tutaj ze względu na wpis poświęcony pracy Nadzorować i karać. Narodziny więzienia Michela Foucault. W związku z tym, że informacje o tej książce mogą być dla Ciebie szczególnie istotne, będę starał się stopniowo rozwinąć i ulepszyć tę krótką notkę. Mam też kilka stron 'roboczych' notatek z książki -- nie wszystkie z pewnością tutaj wykorzystam -- tak że jeżeli byłyby one dla Ciebie pomocne, nie wahaj się do mnie napisać w tej sprawie. Kontakt znajdziesz w zakładce O autorze , bez problemu Ci je udostępnię. Serwus! 10 lipca 2021 ] ------------------------------------------------- Po tym, jak nie przebrnąłem przez Tako rzecze Zaratustra  Friedricha Nietzschego w październiku 2012 poprosiłem o solidnego kopa zanim znów sięgnę po filozofa. Wszem i wobec -- nie przebrnąłem. Kilkadziesiąt stron i miałem dość. Następnym razem niech mnie ktoś kopnie zdrowo zanim znowu połaszczę si
Czytaj więcej

Archipelag GUŁag

Obraz
Z twórczością Aleksandra Sołżenicyna zetknąłem się po raz pierwszy prawie pięć lat temu, czytając Kochaj rewolucję!: Niedokończona powieść [ 1 ] -- aż trudno mi uwierzyć, że (patrząc na rzecz z punktu "czytelniczego") było to tak dawno temu. Pozostało we mnie po tamtej lekturze uczucie niedosytu. Czuć było dobre pióro, ale takie -- tak jakby -- "nieopierzone". Napisałem wówczas: bez szczególnie mocnego przesłania bądź rewolucyjnego zacięcia (chwytliwy tytuł pozostał) [ 1 ]. Jeśli miałbym się odnieść do tego odczucia w kontekście książki, którą tutaj opiszę, mogę stwierdzić z całym przekonaniem: Archipelag GUŁag: 1918–1956, próba dochodzenia literackiego to Sołżenicyn "dojrzały". Notatka dotycząca Archipelagu GUŁag -- ze względu na objętość samego dzieła -- jest nie tylko najdłużej przygotowywanym wpisem na tym blogu, ale również najdłuższym z dotychczas opublikowanych tekstów. Dlatego (w ramach wyjątku) podzieliłem tekst na rozdziały: Wstęp (o
Czytaj więcej

Opowieść podręcznej

Obraz
Przyznam uczciwie, że po Opowieść podręcznej sięgnąłem ze względu na protesty zorganizowane z okazji wizyty [ buca [ 1 ]] Donalda Trumpa w Polsce [ 2 ], które -- jak się domyślam -- mogły być pokłosiem serialu stworzonego na podstawie książki Margaret Atwood, który od niedawna emituje jedna z popularnych platform VOD . Jak już się tu kiedyś przyznawałem z beletrystyką jestem na bakier, ale ze względu na ciepłe uczucia, które żywię w kierunku filmowego gatunku Sci-Fi, antyutopie / dystopie są bliskie mojemu sercu -- tym chętniej sięgnąłem po Opowieść podręcznej. Tym bardziej, że mam ochotę na sięgnięcie po jej ekranizację filmową z 1990 r. w reżyserii Volkera Schlöndorffa (twórcy m.in. ekranizacji Blaszanego bębenka Güntera Grassa z 1979 r. czy Dyplomacji z 2014 r.). Z uwagi na to, że nie mogłem doczekać się egzemplarza z łódzkiej biblioteki wojewódzkiej (obchodzącej w tym roku -- to tak swoją drogą -- stulecie swojej działalności), a potrzebowałem książki "na już&quo
Czytaj więcej